همیشه یادم می دهی

این روزها بیشتر از همه وقت

به هزار نشانه به یادم می آوری

و می پرسی:

چرا اولویت اول زندگی ام نیستی؟

چرا همه چیز برایم به تو اولویت دارد

و من هربار

خیانتهایم،

تنبلی هایم،

رودربایستی های بی جایم،

و هرچه و هرکسی که باعث شد تو اولویت اول زندگی ام نباشی

از خجالت می میرم

اما تو آنقدر خوبی که من جرات می کنم

 صادقانه به تو التماس کنم

مرا ببخشی

به من باز فرصت بدهی

و کمکم کنی

تا مرا از این عادت های غلط تمام عمرم نجات بدهی

پ.ن. چه خوب که تو مثل بنده هایت نیستی