هرگاه می شنویم یا می خوانیم، عده ای از بندگان خاصت را به حریم خود مهمان کرده ای، سهم ما جز آه و آه و آه نیست.

اما تو خدای غافلان و گناهکاران هم هستی، یا اله العاصین بازهم بار عام داده ای! باز هم به حالمان رحم آوردی، باز هم راهمان داده ای.

یکسال صدایمان کردی، جواب ندادیم. دوماه پررنگ تر مارا به خود خواندی، رو بر گرداندیم.اما ای مهربانیت بی نهایت! باز ما را از بزم آسمانیت نراندی.

تو خود به گوش جانمان ندا افکندی: بیا

با دست خالی و آلوده به محضر پادشاه کریم رفتن غریب نیست، دست خالی و آلوده از محضر او بازگشتن عجیب است.

به فدای مهربانیت

با دست خالی و سرشار از آلودگی اما امیدوار به مهمان نوازیت به محضرت آمدیم:

... یا سیدی لا تکذب ظنی باحسانک و معروفک فانک ثقتی و لاتحرمنی ثوابک فانک العارف بفقری ...

... الهی حقق رجائی و امن خوفی فان کثرة ذنوبی لا ارجو فیها الا المغفرة سیدی انا اسئلک مالا استحق و انت اهل تقوی و اهل المغفرة فاغفرلی و البسنی من نظرک ثوبا یغطی علی التبعات و تغفرها لی و لااطالب بها انک ذو المن قدیم و صفح عظیم و تجاوز کریم...(دعای ابوحمزه ی ثمالی)

سیدی ...